ارتز اندام فوقانی: توضیح کامل، انواع، مزایا و معایب، و کاربردها

ارتزهای اندام فوقانی دستگاه‌هایی هستند که برای حمایت، تثبیت، اصلاح و بهبود عملکرد اندام‌های فوقانی (مانند دست، بازو، مچ و شانه) طراحی شده‌اند. این ارتزها به بیماران کمک می‌کنند تا حرکات خود را بهبود دهند، درد را کاهش دهند و از آسیب‌های بیشتر جلوگیری کنند. بسته به نیاز بیمار، ارتزهای اندام فوقانی می‌توانند از بریس‌های ساده تا ابزارهای پیچیده الکترونیکی متفاوت باشند.

انواع ارتز اندام فوقانی و توضیحات آن‌ها

1. ارتزهای شانه (Shoulder Orthoses)

این ارتزها برای تثبیت و حمایت از مفصل شانه طراحی شده‌اند.
کاربردها: دررفتگی شانه، آسیب‌دیدگی روتاتور کاف، شانه یخ‌زده و توان‌بخشی پس از جراحی.
مزایا: کاهش درد، تثبیت شانه، و جلوگیری از حرکات ناگهانی مضر.

2. ارتزهای بازو و آرنج (Elbow and Arm Orthoses)

این ارتزها برای حمایت از مفصل آرنج و بازو در مواقع آسیب یا ضعف طراحی شده‌اند.
کاربردها: آسیب‌دیدگی تاندون‌ها، شکستگی‌ها، آرنج تنیس‌بازان، و توان‌بخشی بعد از جراحی.
مزایا: کنترل حرکات، کاهش التهاب و جلوگیری از تغییر شکل.

3. ارتزهای مچ دست و دست (Wrist and Hand Orthoses)

این دسته شامل انواع بریس‌ها و آتل‌ها برای تثبیت مچ دست و انگشتان است.
کاربردها: سندرم تونل کارپال، آرتروز مچ دست، فلج عصب اولنار یا مدین، و آسیب‌دیدگی‌های ورزشی.
مزایا: کاهش درد، تثبیت مفاصل و جلوگیری از فشار روی تاندون‌ها.

4. ارتزهای انگشتان دست (Finger Orthoses)

این ارتزها برای تثبیت یا اصلاح موقعیت انگشتان طراحی شده‌اند.
کاربردها: انگشت چکشی، انگشت قلابی، و آسیب‌دیدگی مفاصل یا تاندون‌ها.
مزایا: بهبود وضعیت و حرکت انگشتان، جلوگیری از خشکی مفاصل.

5. ارتزهای ترکیبی (Hybrid Orthoses)

این ارتزها برای حمایت از چندین مفصل در اندام فوقانی به صورت ترکیبی طراحی می‌شوند.
کاربردها: مشکلات پیچیده مانند فلج اندام فوقانی، بیماری‌های عصبی یا آسیب‌های جدی.
مزایا: تثبیت و پشتیبانی از چندین بخش به طور همزمان.

6. ارتزهای الکترونیکی (Powered Orthoses)

این ارتزها از فناوری‌های پیشرفته مانند سنسورها و موتورها استفاده می‌کنند.
کاربردها: بیماران با فلج کامل یا نیمه‌کامل اندام فوقانی.
مزایا: افزایش تحرک و عملکرد، بازیابی استقلال بیمار.

مزایا و معایب ارتزهای اندام فوقانی

مزایا:

• حمایت و تثبیت: کاهش فشار روی مفاصل و تاندون‌ها.
• کاهش درد و التهاب: به دلیل محدود کردن حرکات مضر.
• اصلاح ناهنجاری‌ها: کمک به بهبود وضعیت و جلوگیری از تغییر شکل.
• بهبود عملکرد: افزایش قدرت و کنترل در اندام آسیب‌دیده.
• پیشگیری از آسیب‌های بیشتر: جلوگیری از فشار اضافه یا حرکات ناگهانی مضر.

معایب:

• محدودیت حرکتی: برخی از ارتزها ممکن است دامنه حرکت را کاهش دهند.
• احساس ناراحتی در اوایل استفاده: به دلیل عدم عادت به استفاده.
• هزینه: برخی از ارتزهای پیشرفته ممکن است گران‌قیمت باشند.
• نیاز به تنظیمات مداوم: استفاده صحیح از ارتز نیازمند تنظیم دقیق و تخصصی است.

بیماری‌ها و شرایطی که در آن‌ها از ارتز اندام فوقانی استفاده می‌شود

1. آسیب‌های ورزشی: شامل دررفتگی‌ها، کشیدگی تاندون‌ها و شکستگی‌ها.
2. آرتروز و آرتریت روماتوئید: کاهش درد و جلوگیری از تغییر شکل مفاصل.
3. سندروم تونل کارپال: کاهش فشار روی عصب مدین.
4. توان‌بخشی پس از جراحی: کمک به تثبیت و بازتوانی.
5. فلج‌های عصبی: مانند فلج عصب مدین یا اولنار.
6. شانه یخ‌زده: بهبود حرکت و کاهش خشکی مفاصل.
7. مشکلات عصبی: مانند آسیب نخاعی یا سکته مغزی.
8. بیماری‌های مادرزادی: مانند دفرمیتی‌های مادرزادی در اندام فوقانی.

نتیجه‌گیری

ارتزهای اندام فوقانی نقش حیاتی در بهبود کیفیت زندگی بیماران دارند. این ابزارها با تثبیت، کاهش درد و افزایش عملکرد، به بیماران کمک می‌کنند تا فعالیت‌های روزمره خود را به بهترین شکل انجام دهند. بسته به نیاز بیمار، ارتزهای مختلفی وجود دارند که می‌توانند به طور اختصاصی تنظیم و طراحی شوند.

پیشنهاد مشاوره تخصصی با دکترارتو

برای انتخاب و طراحی بهترین ارتز متناسب با نیاز شما، تیم دکترارتو آماده ارائه خدمات تخصصی است. با استفاده از جدیدترین فناوری‌ها و دانش روز، ارتزهای سفارشی و باکیفیت برای بیماران طراحی و تولید می‌شود. با ما تماس بگیرید و از تجربه و تخصص دکترارتو بهره‌مند شوید.

دکترارتو، همراه شما در مسیر بهبود و بازگشت به زندگی طبیعی!